«شادروان»

به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، در دومین روز از برگزاری چهلمین جشنواره فیلم فجر و در دومین سانس، نشست رسانه‌ای فیلم شادروان با حضور عوامل این فیلم و اهالی رسانه  با اجرای پدرام کریمی ساعت ۱۸:۳۰ در سالن اصلی برج میلاد برگزار شد.

حسین نمازی کارگردان فیلم شادوران گفت: فیلم قصه دارد، خرده‌روایت‌هایی نیز وجود دارند که از جنس فیلم هستند و اگر نبودند فیلم الکن می‌شد. ایده اولیه از جایی شروع شد که من در یک سایت به دنبال جواب یک سوال حقوقی بودم و به یک سوال با مضمون این فیلم برخورد کردم.

وی در پاسخ به این سوال که چرا به سراغ موضوعات اجتماعی می رود، گفت: هر قصه‌ای را که بتوانم از پسش برآیم به سمتش می‌روم و توجه خاصی به یک ژانر ندارم.

نمازی اظهار داشت: فیلم من کمدی نیست. کمدی قواعد خاص خود را دارد که برای خنداندن است. این فیلم نه پایان کمدی دارد نه از قواعد ژانر کمدی پیروی می‌کند. شادروان یک ملودرام شیرین است.

رضا رویگری بازیگر این فیلم نیز درباره فیلم بلندی که گفته می‌شود قرار است بسازد، گفت: این فیلم در واقع وصیت‌نامه من است. فیلمنامه آن را سال ۷۲ نوشتم و فلش بک‌هایی که در آن اتفاق می‌افتد همگی واقعی هستند و زندگی مرا از زمانی که به دنیا آمدم به تصویر می‌کشند. هنوز هم در فکر ساختن این فیلم هستم.

نقش خیلی چالش عجیب و غریبی برای من نداشت

سینا مهراد بازیگر فیلم شادروان در پاسخ به این سوال که چالش و جذابیت این نقش برای شما چه بود؟ گفت: روزی که این فیلم به من پیشنهاد شد اصلا هیجان زده نشدم که نقشی متفاوت پس از آقازاده و پدر به من پیشنهاد شده است، در عوض تنها به قدرت ریسک نمازی و نادران فکر کردم.

وی گفت: فیلمنامه را خودم و سه نفر دیگر خواندیم و دیدیم فیلم‌نامه خیلی خوبی است. این نقش خیلی چالش عجیب و غریبی برای من نداشت. با تمرین، روال عادی بازیگری را طی کردم. امیدوارم مورد پسند مردم قرار بگیرد.

شادروان مردم را به یاد لحظات ناب زندگی می اندازد

رویا تیموریان، دیگر بازیگر شادروان، درپاسخ به این سوال که چه باعث شد در این فیلم و در این نقش بازی کنید، گفت: قبلا یک تجربه چند ماهه با آقای نمازی داشتم و روحیه وی را می‌شناختم، میدانستم در محیطی سلامت کار خواهم کرد.

وی افزود: خود سناریو هم به نظر من جذابیت‌هایی داشت. دوست داشتم نقش نازی و آنچه روزگار بر سر او و خانواده‌اش آورده است. فیلم به اندازه کافی ساده، روان، شفاف و روشن است. فیلم حرف خودش را می‌زند. قطعا بقیه دوستان هم این تصور را داشتند این فیلمی است که ۹۰ دقیقه مردم را شاداب می کند و به یاد لحظات ناب زندگی می اندازد.

تیموریان گفت: ما متاسفانه هرسال این مشکل را داریم که فیلمی را که هنوز دیده نشده نقدش بیرون می آید. این کار خیلی غیراخلاقی است. فیلمی که دیده نشده چطور درباره آن مطلب می‌نویسند، آن را تحسین کرده یا آن را نقد می‌کنند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا در جریان فیلمبرداری شادروان به نشانه اعتراض چند روزی همکاری خود را قطع کرده بود؟ گفت: سرمایه‌های ملی‌مان را با شایعات، انگ‌زدن‌ها و تهمت زدن‌ها خراب نکنیم. یکی از رسالت‌های بخش فرهنگی این است که جلوی این شایعات بی مورد که قطعا از جایی حمایت می‌شوند را بگیرد.

تکه‌های پازل را کنار هم چیدم

بهرنگ علوی، از دیگر بازیگران شادروان، درباره بازی در نقش «دایی اسد» گفت: فیلمنامه را در نیم ساعت خواندم و نتوانستم آن را زمین بگذارم. نقش دایی اسد هم برایم چالشی بود هم عجیب. جذابیت کاراکتر در این بود که در اکثر خانواده ها این مورد را داریم افرادی که تاسشان در زندگی ننشسته و در خانواده خود دارای عزت نیستند اما دنبال این هستند که جایی با یک فعل قهرمانانه برای خود عزت بخرند. دایی اسد چند سال بیشتر از سن واقعی خودم سن داشت و این برایم چالش بود اما با مشورت عزیزان تکه های پازل را دانه دانه کنار هم چیدم. از همه عوامل این فیلم تشکر می کنم.

علوی افزود: بازی در نقش کسی که ۲۰ سال از من بزرگتر است، ریسک بود. اما برای من بازیگر کم پیش می آید فرصت آن را داشته باشم که بتواند آنچه دوست دارم نشان دهم را نشان دهم.

آدم‌های شادروان واقعی بودند

مسعود سلامی، مدیر فیلمبرداری شادروان، نیز در بخشی از این نشست گفت: این فیلم یک فیلم رئال اجتماعی بود. دوست داشتم فیلم را رئال فیلمبرداری کنم بنابراین به سمت نورپردازی رئال رفتم تا رئالیته فضا را حفظ کنم. چون آدم ها واقعی بودند، تمام سعیم را کردم تا این اتفاق بیفتد.

غربت یکی از مسائل مهم بین مردم جهان شده است

گلاره عباسی افزود: این روزها با توجه به موج گسترده مهاجرت، غربت یکی از مسائل مهم بین مردم جهان شده است، همانطور که خودم هم تجربه این غربت را داشتم. بنابراین دوست داشتم ادای دینی شود به مهاجران عزیز. فکر می‌کردم حتما باید روزی این تنهایی و رنج که خیلی از مردم دنیا را درگیر کرده به تصویر بکشم.

عباسی درباره چالش‌های بازی در نقش یک کاراکتر افغان گفت: بازی در این نقش خیلی برایم جذاب بود چون نقشی بود که احتیاج به تمرین داشت. ما برای این کار معلم زبان داشتیم. همچنین دوستان افغانستانی نیز سر صحنه بودند که کمک و حمایت می‌کردند.